Drugsbeleid

Gedogen met Beleid

Het gedoogbeleid van de Nederlandse overheid dateert uit 1976. Coffeeshops die zich houden aan de voorwaarden in hun gedoogvergunning worden niet vervolgd voor de verkoop van hasj en wiet. In die voorwaarden is vastgelegd dat ze geen reclame maken, geen harddrugs verkopen, niet aan jongeren onder 18 jaar verkopen, geen overlast veroorzaken, niet meer dan vijf gram per bezoeker verkopen en in de shop niet meer dan 500 gram aanwezig mag zijn. Het telen, inkopen, vervoeren van hennep en het bevoorraden van een coffeeshop valt niet onder het gedoogbeleid.

Volgens cijfers van onderzoeksbureau Intraval uit 2007 telt Nederland 702 coffeeshops, gevestigd in 102 gemeenten. Uit de cijfers blijkt ook dat het aantal coffeeshops al jaren daalt. Waar in de jaren negentig coffeeshops als een oplossing werden gezien voor gezondheids,- en overlastproblemen die samenhingen met drugsgebruik, worden coffeeshops steeds vaker als een probleem gezien.

Ze zijn te groot (Terneuzen), staan te dicht bij een grens (Maastricht) of bij een school (Rotterdam), ze zijn met te veel (Amsterdam) of met te weinig, zoals in Eindhoven. Uit een enquête van deze krant bleek vorig jaar dat 75 procent van de burgemeesters met een coffeeshop in hun gemeente meer duidelijkheid wil. Zij willen de bevoorrading van coffeeshops en de kweek van cannabis onder voorwaarden toestaan.

Ook is er onduidelijkheid over het geld dat coffeeshopshouders verdienen. Is dat aan te merken als legaal vermogen? Banken willen veelal geen zaken doen met coffeeshophouders. Dat geldt echter niet voor de Belastingdienst. Coffeeshophouders moeten belasting betalen over de winst die ze maken.

Daarbij doet zich het probleem voor van administratie van kosten die worden gemaakt voor het niet gedoogde deel van coffeeshopactiviteiten: inkoop, opslag, transport en verwerking. Over de identiteit van de mensen die voor deze niet gedoogde activiteiten betaald worden, hoeven coffeeshophouders geen informatie te verstrekken. De fiscus gebruikt hiervoor het zogeheten anoniementarief.

Bron NRC,lees verder